Straks sluipen we over straat, permanent bespioneerd door buren en drones – ‘om levens te redden’
Bron: Volkskrant
Heel lang geleden, het moet begin maart zijn geweest, leefden we in een wereld waarin het optuigen van de permanentetoezichtsmaatschappij en de uitverkoop van privé-details die niemand een bal aangaan op gepast wantrouwen werden getrakteerd.
Er waren rechtszaken. Tegen SyRI bijvoorbeeld, een totalitair overheidssysteem dat op vermeende fraudeurs joeg – waarmee geen belastingoptimaliserende proleten uit lommerrijke villawijken werden bedoeld, maar mensen met een uitkering. Stoppen met die ongeoorloofde inbreuk op de privacy van onschuldige mensen, zei de rechter tegen de overheid.
Er waren referenda. Over de sleepwet bijvoorbeeld, die veiligheidsdiensten ruimere mogelijkheden gaf om in tablets, pc’s en telefoons van iedereen en diens buurman te duiken en te tappen. Rot op met je gesnuffel, stemde een meerderheid van Nederland.
Er was ophef. Over de Kamer van Koophandel, dat een extra zakcentje verdiende door gegevens van klanten door te verkopen aan handelaren in energiecontracten en aan verzekeringsboeren. Krijg een ziekte, twitterde heel zzp’end Nederland, dat inmiddels alle hinderlijke callcentra onder de blokkeerknop heeft geparkeerd.
Rare opvattingen, waren dat, uit de oudheid.
In de nieuwe wereld verzoeken mensen zelf krijsend om kliklijnen zodat ze de buren erbij kunnen lappen wanneer die met z’n vieren een ommetje maken. Purmerend en Beemster voorzagen ogenblikkelijk in die behoefte.
In de nieuwe wereld zet iemand van de Veiligheidsregio Noord Holland Noord, Basisteam Purmerend, op vrijdagmiddag trots een filmpje online van een test met een drone die over ‘moeilijk bereikbare’ plekken ‘zoals strand en duin’ zal vliegen om vanuit luidsprekers argeloze wandelaars ‘Houd minstens anderhalve meter afstand van elkaar’ toe te snauwen. Het is geen vroege 1-aprilgrap.
In de nieuwe wereld hebben we Rob de Wijk, specialist strategische studies, die op de radio in alle ernst een ‘terughoudend parlement’ en een ‘militaire aanpak’ bepleit. En niemand die voorstelt hem in een dwangbuis af te voeren tot hij gekalmeerd is.
In de nieuwe wereld valt in NRC Handelsblad een bericht te lezen dat zo begint: ‘Ook Nederland overweegt locatiegegevens van smartphonegebruikers te gebruiken om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Dat laat het ministerie van Economische Zaken weten.’
Verderop in het verhaal staat Aleid Wolfsen ‘niet op voorhand negatief’ te zijn tegenover eventuele plannen, want het kán natuurlijk enorm handig zijn om aan de hand van geanonimiseerde verplaatsingen te traceren hoe het virus zich verder verspreidt.
Wolfsen is de man van de Autoriteit Persoonsgegevens, de man die ons moet beschermen tegen een rondneuzende overheid, de man die heeft beloofd onze privacy met zijn leven te bewaken.
Ook al bang waarschijnlijk dat hij door schuimbekkende hordes voor ‘moordenaar!!1!11!’ zal worden uitgemaakt als hij zegt wat hij had moeten zeggen, namelijk: rot op met je datahonger, je kan zo ook wel zien dat mensen binnenblijven. En: er is maar een handjevol hysterici op het Binnenhof nodig om door te voeren dat ook niet-geanonimiseerde locatiegegevens van elke burger bij elkaar worden geharkt zodat we achteraf kunnen vaststellen waar een zieke allemaal is geweest.
Geef ze de kans, laat de aandacht verslappen, en het is voor niets geweest, de referenda, de rechtszaken, de protesten. Sluipen we straks over straat, permanent bespioneerd door buren en drones. ‘Om levens te redden.’
Om het dorp te redden, moesten we het vernietigen, sprak de Amerikaanse officier nadat het Vietnamese plaatsje Ban Tre was gereduceerd tot wat rookpluimen en een stapel lijken.